Van de vier tandradspoorlijnen van Duitsland liggen er twee in Beieren. De slogan van dit Bundesland is niet voor niets ‘Bahnland Bayern‘! De Zugspitzbahn brengt je naar de hoogste berg én het hoogstgelegen station van het land – en is rechtstreeks te bereiken vanuit bijvoorbeeld München.
Wat is er te doen?
De Zugspitzbahn bestaat uit drie onderdelen. Het eerste is de tandradtrein. Deze vertrekt vanuit Garmisch-Partenkirchen naast het reguliere treinstation en zal in slechts 19 kilometer zo’n 1900 hoogtemeters overwinnen! Maar eerst rijdt hij tot aan Grainau over het zogenaamde ‘daltraject’. Je passeert weides en de wilde Loisach, met slechts een lichte stijging.
Na Grainau begint het tandradspoor, dat zich langs de bomenrijke berghellingen omhoog kronkelt. Nadat je van bovenaf de turkooizen Eibsee hebt zien schitteren en de trein bij Riffelriss de laatste stop in de openlucht heeft gemaakt, verloopt de rest van de reis door een lange tunnel, voorzien van kapelletjes, hoogtebordjes (2000 meter boven Görlitz) – en reclameposters!
Het einde van de tunnel is eindstation Zugspitzplatt, op 2588 meter het hoogstgelegen station van heel Duitsland. Eenmaal boven op station Zugspitzplatt kun je souvenirs aanschaffen, post versturen, lekker eten, de Gletscherweg wandelen of deelnemen aan een rondleiding naar de gletsjer.
Het tweede vervoermiddel, de Gletscherbahn-kabelbaan, overbrugt in een paar minuten de laatste meters naar de absolute top van de berg: het topstation op 2962 meter hoogte. Hoewel je vanaf hier niet minder dan 400 bergtoppen en vier landen zou moeten kunnen zien, waren wij al blij dat wij het Gipfelkreuz konden ontwaren in de dichte mist op een bewolkte dag!
In het uitgebreide complex vind je opnieuw horeca en souvenirs, maar ook een uitgebreide tentoonstelling over de geschiedenis van de spoorlijn, met onder andere bizarre foto’s, filmbeelden en anekdotes over de aanleg.
In 1899 werd de vergunning nog geweigerd, maar na de Eerste Wereldoorlog en een Oostenrijkse verbinding naar de top begon in 1928 de bouw van de Duitse spoorlijn. De voorwaarde was dat de aanleg niet langer dan 4 jaar en 9 maanden zou duren. De arbeidsomstandigheden waren primitief en de provisorische kabelbanen waarmee goederen, bouwlieden én recreatieve reizigers werden vervoerd, ijzingwekkend. Toch was, ongelofelijk maar waar, één jaar later het daltraject al gereed. En in de zomer van 1930 reed de eerste trein naar de top, toen nog met als eindpunt Schneefernerhaus. In de jaren ’80 werd een nieuwe tunnel aangelegd om dit station te vervangen door de huidige terminus.
De nieuwste innovatie van de Zugspitzbahn is de derde en laatste reismogelijkheid, de Seilbahn van Zugspitzplatt terug naar Eibsee. Deze drievoudig wereldrecordhoudende kabelbaan snijdt een deel van de treinreis af. Er worden tours georganiseerd over dit technische hoogstandje. Je kunt deze route desgewenst ook gebruiken om een rondreis te maken. Al reisden wij natuurlijk retour met de trein!
Dit zijn de andere 3 tandradbanen van Duitsland:
